Frenesi
Contemplando
o céu
estrelado
vejo,
entre
estrelas
tantas,
de teus
olhos o
brilho
esverdeado,
esmeraldas
com que
me
encantas.
A
saudade
bate
forte,
desesperada,
queima-me
como
ferro em
brasa o
peito.
Procuro
não
sentir
da dor a
ferroada,
mas para
isso não
encontro
o jeito!
Do
pensamento
afasto
as
lembranças,
que
rodopiando
em
frenéticas
danças
vão e
voltam
num
frenesi.
E a
cada
volta
essa
dança,
de teu
amor me
volta a
confiança,
fortalecendo
o que
sinto
por ti.
Antonia
Nery
Vanti (Vyrena)
|